රටකට, මානව සමාජයකට ප්‍රගතිය කරා යා හැක්කේ, එම රටේ එම සමාජයේ ජනතාවගේ චින්තනය නිවැරදි දැක්මකින් මෙහෙයවනු ලබන්නේ නම් පමණක්ය යන සත්‍යය කිසිවෙකුට බැහැර කළ නොහැක.

දැනුම යනු සමස්ත මානව ඉතිහාසය පුරාම මිනිසාගේ ක්‍රියාකාරීත්වය තුළ එකතු කර ගත් අත්දැකීම්වල සමස්තය බවත් අපගේ දැනුම තුළ සත්‍යය පිළිබිඹු වීමට නම්, ලෝකය තේරුම් ගැනීමේ

මානව සමාජයේ ප්‍රගතියට, ප්‍රගමනයට විශාල වශයෙන් බාධාකරන කරුණක් වී ඇත්තේ, මිනිසුන් ලෝකය නිවැරදිව අවබෝධකර නොගැනීමය. මිනිසා තමාත් තමා අවට සියල්ලත් නිවැරදිව පරාවර්තනය කර ගැනීමට සමත්

අප කථාකරමින් සිටින්නේ අප අවටවන සියලු දේ නිවැරදිව තේරුම් ගැනීමේදී, ප්‍රකෘතිය නිවැරදිව වටහා ගැනීමේදී ඒ වෙත ප්‍රවේශ විය යුතු අධ්‍යයන මාවත් පිළිබඳවය. එවැනි තවත් එක්

දැනුම පිළිබඳ ප්‍රශ්නයේදී, අප අවට ලෝකය හා එහි සිදුවන සිදුවීම් නිවැරදිව වටහා ගෙන ඊට නිවැරදි ප්‍රතිචාර දැක්වීමේදී, අප දෛනිකව මුහුණ දෙන ගැටලු විසඳා ගැනීම සඳහා

අප අවට ලෝකයත් මානව සමාජයත් නිවැරදිව වටහා ගැනීමේදී ඒ වෙත ප්‍රවේශ විය යුතු ආකාරය පිළිබඳව අපි කථා කරමින් සිටිමු. එහිදී තවත් එක් ආකාරයක් වන්නේ අඩංගුව

සමස්ත ප්‍රකෘතියත් එහි සිදුවන සිදුවීම් හා ක්‍රියාකාරකමුත් නිවැරදිව වටහා ගැනීමට අත්‍යාවශ්‍ය වන අධ්‍යයනයේ පොදු ආකාර 6ක් ගැන මාක්ස්වාදය උගන්වයි. ඒවා මෙසේය, විශ්වීයත්වය, විශේෂිතය සමඟ හුදකලාව

මිනිසාගේ දැනුම තුළ විද්‍යාව වෙනුවට මිත්‍යාවත් සත්‍යය වෙනුවට අසත්‍යයත් පැවතීමේ හේතු මීට පෙර අපි සාකච්ඡා කළෙමු. ඒවා යළි පෙළගස්වන්නේ නම් අතීත සම්ප්‍රදායන් හා මිත්‍යාවන් මිනිසුන්ගේ

මිනිසාගේ චින්තනය තුළ ප්‍රකෘතිය හා එහි නියාම නිවැරදිවත් අංග සම්පූර්ණවත් පරාවර්තනය නොවන්නේ නම් හා ඒ වෙනුවට ඔහුගේ චින්තනය තුළ පරාවර්තනයවන්නේ ප්‍රකෘතියේ විකෘති කරන ලද හා